Με την «ποιητική του μεταιχμίου», ο Μιχαήλ Πασχάλης συγκεντρώνει το ενδιαφέρον μας στον ενδιάμεσο χωρόχρονο, σε καταστάσεις εν εξελίξει, σε πρόσωπα και πράγματα εν κινήσει, σε ανοιχτές επιλογές και αντιθέσεις κάθε είδους. Η ποιητική αυτή συνδέεται άμεσα με την καβαφική διαχείριση των ιστορικών πηγών και τον μετασχηματισμό της ιστορίας σε ποίηση, και υπηρετεί την αποδραματοποίηση των αντιθέσεων.